Bytyçi është një ndër fiset e mëdha të shqiptarëve, me shtrirje në Malësi, Pukë, Has, Llapushë, Gjakovë, dhe shumë treva të tjera shqiptare. Qendra kryesore territoriale ku Bytyçi pati edhe bajrakun e vet zë pjesën juglindore të Malësisë së Gjakovës (Tropojës). Bytyçi në Malësi Bytyçi përmendet për herë të parë në Malësinë e Gjakovës, në defterin osman të vitit 1571,…

Lexo më shumë→

Labëria është treva më e madhe malore në pjesën jug-perëndimore të Shqipërisë. Nga ana gjuhësore, janë të shumtë autorët kanë vënë re se popullsia e Labërisë shfaq karakteristika të veçanta brenda dialektit toskë (Friedman, 2005; Elsie). Po ashtu, në aspektin kulturor, etnografik dhe historik, krahina ka tipare dalluese që i japin banorëve të saj vetëdije të spikatur të identitetit lab…

Lexo më shumë→

Linja E-Z17107 (E-V13>Z1057>CTS5856>BY3880>Z5017>Z5016>Y3762>CTS6377>CTS9320>Z17107), është ndër nëndegët më të përhapura të e E-V13 ndër shqiptarë, me rreth 3% të popullsisë (~13% e E-V13). Deri tani nuk është gjetur në eshtra të lashta, prandaj prejardhja e largët duhet gjurmuar përmes rezultateve bashkëkohore. E-Z17107 bën pjesë në grupin E-CTS9320, nga ku dalin disa linja të shpeshta në trevat shqiptare dhe në Ballkan. Megjithatë,…

Lexo më shumë→

Kabashi dhe Qerreti janë dy ndër shtatë bajraqet kryesore të trevës së Pukës, sipas traditës së mbledhur nga Xhemal Meçi (Meçi, 1995). Pavarësisht se kanë secili veçoritë e tyre, po i paraqesim bashkë për shkak të prejardhjes së përafërt të vëllazërive të tyre. Kabashi Kabashi mbahet si bajrak i parë i Pukës (Meçi, 1995). Për prejardhjen e fisit Kabash ka…

Lexo më shumë→

E-Y173822 është nëndegë e haplogrupit E-V13, sipas zinxhirit të mutacioneve E-V13>Z1057>CTS5856>BY3880>Z5018>S2979>FGC11457>FGC11450>Y173822. Grupi i linjave E-FGC11450, ka shtrirje mjaft të gjerë në Europë dhe sidomos në Ballkan. Shpërndarja e sotshme e nëndegëve të E-FGC11450, me degë të veçuara në rajone të ndryshme të Europës, tregon për një grup që është shpërndarë në shumë drejtime në fillimet e Epokës së Hekurit, ndoshta…

Lexo më shumë→

Rreth 2.5% e linjave atërore shqiptare i takojnë grupit R1a-M417>Z645>Z282>M458>L1029. Kjo linjë rreth 2100 vjeçare gjendet si te gegët edhe te toskët, me një përqendrim pak më të lartë në Bulqizë dhe disa rrethe të jugut të Shqipërisë. Mosha e degëve të R1a-M417>M458 dhe divrsiteti i lartë i tyre në Europën qendrore dhe lindore sugjerojnë se përhapja e këtyre linjave,…

Lexo më shumë→

Prejardhja e largët e R1b-M269>PF7562>PF7563>Z29758>PF7566>FGC40202, si për gjithë haplogrupin R1b-M269, mendohet nga stepat euroaziatike mbi Kaukaz. Mbërritja e paraardhësve të kësaj linje në Ballkan mund të hamendësohet nga degët e zbuluara përmes testeve të popullsisë së sotshme, duke qenë se gjetje nga lashtësia ende nuk ka. Rezultatet e projektit tonë tregojnë një larmi mjaft të lartë të R1b-M269>PF7562>PF7563>Z29758 në trojet shqiptare,…

Lexo më shumë→

Linja E-V13>Z1057>CTS5856>BY3880>Z5018>Z2979>Z16659>L241>PH2180, shkurt E-PH2180, është nëndegë e haplogrupit E-V13, ku bëjnë pjesë rreth 25-30% e shqiptarëve. Bartësit e E-PH2180 lidhen në vijë atërore me gjithë anëtarët e haplogrupit E-V13 në rreth 2000-4900 vjet, ndërsa me njëri-tjetrin kanë lidhje më të afërta, deri në rreth 1400-1600 vjeçare. Kjo linjë është sot shumë e përhapur në pjesën më veriore të Shqipërisë: rreth…

Lexo më shumë→